اثر پیوند بر عملکرد و برخی صفات رویشی دو رقم خیار گلخانه ای

اثر پیوند بر عملکرد و برخی صفات کمی و کیفی دو رقم خیار گلخانه ای روبرتو و دانیتو روی 5 پایه کدو به نام های شینتوزا و کایروشینتوزا (cucurbita maxima × c. moschata)، کدو تنبل (c. maxima cv. goriki)، کدوی برگ انجیری(cucurbita ficifolia. cv. korodame) و کدو قلیانی (siceraria lagenaria) مورد بررسی قرار گرفت. عملیات اجرایی این طرح در سال 1386 و در گلخانه های تجاری امزاجرد همدان انجام گرفت. برای اجرای این طرح از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع پایه تأثیر معنی داری روی عملکرد و شاخص های رشد دارد. خیار پیوندی روی پایه رقم گوریکی دارای بالاترین عملکرد (5/8 کیلوگرم در بوته) بود ولی اختلاف معنی داری با پایه شینتوزا (13/8 کیلوگرم در بوته) نداشت. گیاهان پیوند شده روی کدو قلیانی و گیاهان غیرپیوندی (شاهد) هر کدام به ترتیب با 6/6 و 8/6 کیلوگرم در بوته، پایین ترین میزان عملکرد را دارا بودند. خیارهای پیوندی روی پایه گوریکی، زودرس تر و گیاهان غیر پیوندی دیررس تر از سایرین بودند. شاخص های رشدی نظیر ارتفاع بوته، تعداد گره، تعداد شاخه فرعی، تعداد کل میوه، درصد وزن تر و خشک بوته، ساقه و ریشه، در پایه کدو برگ انجیری بیشتر و در پایه کدو قلیانی و گیاهان شاهد کمتر از سایر پایه ها بود. نوع رقم خیار بر هیچ یک از صفات رویشی تأثیر معنی داری نداشت.